S. ปริศนาความทรงจำ by srania_lawyia

     ข้อความสั้นๆ ที่เปลี่ยนสีไปมาลอยคว้างอยู่กลางห้องเล็กสีครีม ที่มีเพียงโต๊ะสำหรับเขียนหนังสือตั้งอยู่ริมหน้าต่างเท่านั้น หลังโต๊ะปรากฏร่างของเด็กสาวผมขาว นัยน์ตาสีแดง ที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ กำลังคิดเรื่องราวต่อไปของนิยาย 

     ไม่นานเธอก็รู้สึกตัวและหันมามองผู้เข้ามาใหม่ แล้วส่งยิ้มให้

     "มีอะไรรึเปล่าค่ะ" พูดพร้อมเอียงศีรษะ "ถ้าไม่สะดวกพูดตรงๆ ส่งเป็นจดหมายมาก็ได้น่ะ"

ซรา นิยายต่อๆรองค้างครับ ... สรุปจะได้ไปขอบคุณต่อหน้าป่าวครับ

555 จะพยายามเขียนต่อน่ะค่ะรอง แต่ช่วงนี้แค่เขียนโรลการบ้านของแต่ล่ะวิชาก็สุดๆ แล้ว แถมที่โรงเรียน (โลกจริง) อยู่ในช่วงใกล้สอบด้วย ขอเวลาสักหน่อย คิดว่าช่วงสิงหาคงจะมีเวลามานั่งแต่งแล้วล่ะค่ะ